άρθρο του Μανόλη Κοττάκη
Χρόνια τώρα παρακολουθώ την συζήτηση που γίνεται στον χώρο της Δεξιάς για την μεταμόρφωση της σε ένα κεντρώο κόμμα και έχω ορισμένες παρατηρήσεις υπό μορφή ερωτήσεων :
– Τι σημαίνει << κεντρώος ψηφοφόρος >> σε συντηρητικούς καιρούς;
– Ποιές είναι οι διαφορές του από τον δεξιό ψηφοφόρο ;
Πριν απαντήσω σας ζητώ να κάνουμε ένα πείραμα . Τι άποψη λέτε ότι έχει ο
κεντρώος για την Θρησκεία και την Εκκλησία ; Ακολουθεί τις παραδόσεις ; Τι νομίζει για τους παράνομους μετανάστες ; Για το όνομα της Μακεδονίας; Για τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα ; Για τις ιδιωτικοποιήσεις ; Για τον τρόπο που διδάσκεται η Ιστορία στα σχολεία ; Με εξαίρεση τα ατομικά δικαιώματα για τα οποία οι κεντρώοι έχουν ένα βαθμό ευαισθησίας παραπάνω από τους δεξιούς , οι απόψεις των <<μεσαίων >> είναι σήμερα κατά βάση συντηρητικές. Το νοητό αξιακό κέντρο έχει μετακινηθεί πρός τα δεξιά , γι αυτό και τόσο μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων στα νώτα της ΝΔ. Ποιες οι διαφορές- ομοιότητες του κεντρώου από τον δεξιό ; Καπιταλιστές είναι και οι δύο χωρίς αμφιβολία, στην ελεύθερη οικονομία πιστεύουν. Ο δεξιός όμως θέλει την παρέμβαση του κράτους. Ζητά κανόνες γιατί αυτοί προστατεύουν τους άξιους από τους μέτριους . Ο κεντρώος όμως, παρτάκιας κατά βάση, αναζητά τις ευκαιρίες, εκεί που το κράτος απουσιάζει ....
Ο δεξιός πιστεύοντας στην έννοια της νομιμότητας διστάζει να εκμεταλλευτεί το κενό της νομοθεσίας για ίδιον όφελος. Ο κεντρώος ποτέ. Εκτός από καπιταλιστές , κεντρώοι και δεξιοί είναι αμφότεροι πατριώτες , διαφορετικά όμως.
Ο δεξιός πιστεύοντας στην έννοια της νομιμότητας διστάζει να εκμεταλλευτεί το κενό της νομοθεσίας για ίδιον όφελος. Ο κεντρώος ποτέ. Εκτός από καπιταλιστές , κεντρώοι και δεξιοί είναι αμφότεροι πατριώτες , διαφορετικά όμως.
Η κοσμοαντίληψη του κεντρώου έχει ως βάση την ικανοποίηση των εθνικών μας δικαίων στο μέτρο που αυτή μπορεί να ικανοποιηθεί από τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας : Όπου δεν μπορούμε να επικρατήσουμε, ας συμβιβαστούμε . Ο δεξιός διαφωνεί με αυτό τον ορισμό . Θέλει πατριωτισμό στο μάξιμουμ : Υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας. Περηφανεύεται που η παράταξη του δε βαρύνεται με Ίμια και Καστελόριζο. Οι πλέον προφανείς διαφορές ενός κεντρώου και ενός δεξιού είναι η αντίληψη τους για τον ιδεολογικό τους χώρο . Ο δεξιός δεν θα φύγει ποτέ από την παράταξη του. Πόσοι μεγαλονεοδημοκράτες προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ από το 1981 ; Ελάχιστοι . Ο κεντρώος, φεύγει. Σκεφτείτε ότι ο Γιάννης Λούλης , του μεσαίου χώρου , έχει τώρα καλές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα ο κεντρώος είναι ένας κατά 70% κρυπτοδεξιός << παλάντζας >> . Κέντρο για τη ΝΔ πρέπει να είναι ένα μόνο πράγμα : Η υπεράσπιση των θέσεων της με μετριοπαθείς τόνους. Πρόβλημα της δεν είναι οι απόψεις της αλλά οι τόνοι της, καμιά φορά και η αισθητική της . Ήπια συντηρητική ισχύς είναι το μυστικό . Όχι η μετάλλαξη σε κάτι που δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ.
Μανώλης Κοττάκης
