Οι μέρες που βιώνουμε είναι οι σημαντικότερες, μεταπολιτευτικά, ως προς την επιβίωση των Ελλήνων πολιτών. Σκέψεις πολλές τριβελίζουν το μυαλό μου. Δεν ξέρω που οδηγούμαστε, τι μας “ξημερώνει”. Απαντήσεις βρίσκω παντού, μα η κάθε πλευρά μου δίνει άλλη κατεύθυνση, σύμφωνα με την δική της επιρροή, σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα. Το συμπέρασμα όμως είναι ένα και μοναδικό : Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.
Αυτές τις μέρες αισθάνομαι ανήμπορος να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Βλέπω δίπλα μου ανθρώπους που αρρωσταίνουν...
γιατί δεν έχουν να φάνε, γιατί δεν έχουν χρήματα να σπουδάσουν τα παιδιά τους, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιό τους, κρυώνουν τα παιδιά τους γιατί δεν έχουν χρήματα για την θέρμανσή τους. Γέροι πεθαίνουν γιατί απλά δεν είχαν χρήματα να πληρώσουν τα αναγκαία φάρμακά τους. Συνάνθρωποί μας συνωστίζονται στα συσσίτια των μητροπόλεων (δόξα τω θεώ, που υπάρχουν κι αυτά, για ένα πιάτο φαγητό. Νοικοκυραίοι που έχασαν δουλειά, σπίτι, οικογένεια, τσακώνονται τώρα στους σταθμούς του μετρό για μια θέση ξεκούρασης τα βράδια, αναπολώντας το παρελθόν τους . Προσπαθώ να σκεφτώ σε τι έφταιξαν. Τι έκαναν λάθος.Κι όμως λάθη δικά τους δεν βρίσκω. Ίσως το μόνο που μπορεί να τους καταλογισθεί είναι ότι δεν έγιναν κι αυτοί απατεώνες σαν την μεγαλύτερη μάζα της χώρας.
Αναρωτιέμαι, υπάρχει κανείς να τους προστατέψει; Υπάρχει κανείς να τους νοιαστεί; Αναρωτιέμαι αν έχουμε τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα με αυτά των ανθρώπων που έκαναν την κατάληψη στη Νομική σχολή στην Αθήνα και που τόσο προστάτεψαν αρχηγοί κομμάτων που σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα. Μάλλον όχι. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται τις τελευταίες ημέρες. Ο λαός μας επωμίζεται ένα πρόβλημα πολιτικό. Ένα πρόβλημα που δημιούργησαν οι πολιτικοί μας, ένα πρόβλημα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξόντωση του περήφανου λαού μας.
Το μήνυμα του λαού μας στις εκλογές ήταν ξεκάθαρο. Όλοι εσείς που δημιουργήσατε το πρόβλημα, πρέπει τώρα όλοι μαζί να το λύσετε. Άδικος κόπος. Δεν κατάλαβαν τίποτα. Ο ένας λέει για μνημόνια, ο άλλος για αντιμνημόνια κι λαός κάνει μνημόσυνα στα παιδιά του, που αυτοκτόνησαν γιατί δεν άντεχαν άλλο αυτή την ταπείνωση. Αναρωτιέμαι όταν καρπωνόσαστε την βουλευτική αποζημίωση ή όταν κουρεύατε τα χρέη των κομμάτων, πάντα όλοι μαζί, τότε σκεφτόσασταν όλα αυτά που αναγορεύετε κάθε μέρα στην τηλεόραση και αφήνετε την χώρα χωρίς κυβέρνηση ,χωρίς ασφάλεια, έτσι για το καπρίτσιο του καθενός.
Ξυπνήστε από το λήθαργο της μεγαλομανίας σας και βοηθήστε μας, αλλιώς πηγαίνετε σπίτι σας .Λεφτά για να ζήσετε ούτως ή άλλως έχετε αρκετά.
Τέλος επειδή στο παρελθόν υπήρξα στέλεχος της πάλαι ποτέ μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης αναρωτιέμαι τι φταίει και φτάσαμε σ’ αυτόν τον ιστορικά πολιτικό πάτο. Φταίει η ηγεσία ,τα αυτοδιορισμένα επιτελεία του κέντρου, τα τοπικά επιτελεία με τα αυτοδιορισμένα στελέχη; Λοιπόν ανοίξτε τα μάτια και τα αυτιά σας ,αφουγκραστείτε τα μέλη σας και προετοιμάστε το έδαφος για μια νέα μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη που θα δώσει λύσεις και ίσως έτσι βγούμε από το τέλμα της ακυβερνησίας.
