Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Εξηγήσεις Ν.Δ. για την γαλάζια εφεδρεία. Κατά της πολιτικής των μαζικών απολύσεων


αντιγραφή από το parapolitiki.gr

Εξηγήσεις για την πρόταση της για την εργασιακή εφεδρεία έδωσε η Νέα Δημοκρατία, υπεραμυνόμενη της άποψης ότι είναι απέναντι στην πολιτική των μαζικών απολύσεων. Παράλληλλα, κορυφαία στελέχη του κόμματος, τονίζουν ότι η πρόταση για εργασιακή εφεδρεία είχε κατατεθεί από τον ίδιο τον κ. Αντ. Σαμαρά, στην εκδήλωση του Ζαππείου ΙΙ τον περασμένο Μάιο, όταν είχε υποστηρίξει ότι πρέπει να ισχύσει για τους οργανισμούς που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν.

Σχετικά με το ομιχλώδες τοπίο που υπήρχε για την ηλικία των προσώπων που μπαίνουν σε εργασιακή εφεδρεία, η Ν.Δ. ξεκαθαρίζει ότι:
α) για όσους είναι πάνω από τα 50 έτη προτείνει εφεδρεία με το βασικό μισθό ως τη σύνταξη εκτός κι αν βρει δουλειά αλλού.
β) για όσους είναι από τα 40 έτη έως τα 50 έτη, δύο τριετίες και
γ) για όσους είναι από τα 30 έτη έως τα 40 έτη μια τριετία.

Παράλληλα διευκρινίζουν από την ηγετική ομάδα της Ν.Δ., ότι για τις δυο τελευταίες κατηγορίες, τα όρια εφεδρείας ισχύουν εφόσον στο μεταξύ υπάρχει ανάκαμψη, δημιουργούνται θέσεις εργασίας και μπορούν να τις διεκδικήσουν και σε αντίθετη περίπτωση, τα όρια εφεδρείας παρατείνονται.

Το «γαλάζιο» οικονομικό επιτελείο, θεωρεί ότι σε όλες τις περιπτώσεις προκύπτει ότι μπορεί να υπάρξει ταχύτερη μείωση προσωπικού και ελλείμματος σε σύγκριση με την άμεση απόλυση. «Αν λάβουμε υπόψη το συνολικό κόστος της ανεργίας, η τριετία επιτρέπει επαρκή χρόνο μαθητείας για μετάταξη. Εάν ο θεσμός περιοριστεί στον ένα χρόνο, ουσιαστικά στέλνουμε τον εργαζόμενο σε ανεργία από τώρα» λένε χαρακτηριστικά.

«Η ανάγκη για τη μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με την αιφνίδια απόλυση χιλιάδων εργαζομένων, που από τη μια στιγμή στην άλλη κινδυνεύουν να βρεθούν στην ανεργία και στην έσχατη απόγνωση» ανέφερε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Ι. Μιχελάκης.

Σύμφωνα με την «γαλάζια» επιχειρηματολογία, μπαίνοντας σε εργασιακή εφεδρεία οι εργαζόμενοι που θα κριθούν υπεράριθμοι ή οι υπηρεσίες τους θα κλείσουν, θα προκαλέσουν σημαντική μείωση των δαπανών του Δημοσίου, διότι:

1) Ο εργαζόμενος που μπαίνει σε εργασιακή εφεδρεία παίρνει μόνο τις βασικές αποδοχές, χωρίς υπερεργασία, υπερωρίες, επιδόματα, κ.λπ.
2) Τα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν χάνουν τις εισφορές, όπως θα γινόταν σε περίπτωση απολύσεων.
3) Το Δημόσιο δεν επιβαρύνεται με τα επιδόματα ανεργίας, που θα κατέβαλλε σε περίπτωση απολύσεων.
4) Το Δημόσιο εξοικονομεί και το λεγόμενο μη μισθολογικό - λειτουργικό κόστος, που φθάνει σχεδόν το 25% του κόστους λειτουργίας ενός Οργανισμού (ενοίκια κτηρίων, θέρμανση, τηλέφωνα, ρεύμα, κόστος καθαριότητας, λειτουργικά κ.λπ.).
5) Η οικονομία βγαίνει κερδισμένη, αφού ο μισθός που παίρνουν όσοι περνούν σε εργασιακή εφεδρεία περνά στην πραγματική οικονομία μέσω της κατανάλωσης από την οποία και το Δημόσιο έχει έσοδα φόρων κ.λ.π.
6) Δεν πετιούνται στην κοινωνία επιπλέον στρατιές ανέργων και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, όπου η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε αρνητικό προηγούμενο.
7) Είναι λογικό πολλοί από αυτούς -ιδιαίτερα οι νεώτεροι- να προσπαθήσουν να βρουν κάπου αλλού δουλειά για να καλύψουν τη διαφορά εισοδήματος που θα προκύψει στην τσέπη τους. Άρα, αντίστοιχα, θα μειωθεί η δημόσια δαπάνη για την εργασιακή εφεδρεία.
8) Υπάρχουν ευρωπαϊκά προγράμματα επιμόρφωσης σε νέες δεξιότητες που θα μπορούσαν και το συνολικό κόστος της δημόσιας επιβάρυνσης να ελαφρύνουν και την επαγγελματική επανένταξη να διευκολύνουν.
9) Για εκείνους που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη το κόστος από την εργασιακή εφεδρεία θα είναι μικρότερο από το κόστος της αποζημίωσης λόγω απόλυσης.