Η ανάβαση Σαμαρά στη Θεσσαλονίκη έδωσε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τα πρόσωπα, πού αποτελούν την ηγετική ομάδα της Ν.Δ. Εκφράζοντας μεγάλο μέρος των συνειδητοποιημένων πολιτών αυτής της χώρας, χωρίς την υποστήριξη ή έστω την ανοχή των οποίων δεν μπορεί να προσδοκά αυτοδύναμες κυβερνήσεις ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι πολλοί από τους ανθρώπους πού τον περιβάλλουν δεν «γεμίζουν τις καρέκλες» στις οποίες κάθονται.
Παρακολουθώντας την συνέντευξη τύπου του κ. Σαμαρά, δεν ακούσαμε, δυστυχώς, ερώτημα πού να αναφέρεται στην επάρκεια ή στην ανεπάρκεια των προεδρικών επιλογών σε πρόσωπα. Γνωρίζουμε πολύ καλά την ανθρωπογεωγραφία της Ν.Δ. και η σημερινή σύνθεση των επιτελικών οργάνων του κόμματος θυμίζει την εποχή της ηγεσίας του κόμματος από τον κ. Κ. Καραμανλή, όσον αφορά τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία καταλαμβάνονταν οι επιτελικές θέσεις.
Είναι σε όλους γνωστό ότι ο Κώστας Καραμανλής, μετά την ανέλιξή του στην ηγεσία της Ν.Δ. το 1997, δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει νέα ηγετική ομάδα της παράταξης με υψηλό πνευματικό επίπεδο, εμπειρίες και γνώσεις από την πραγματική κοινωνική ζύμωση. Αρκετά από τα πρόσωπα πού βρέθηκαν δίπλα στον τότε Πρωθυπουργό και χαρακτήρισαν τη διακυβέρνησή του, εκτός ολίγων τιμητικών εξαιρέσεων, θα τα θυμάται ο ελληνικός λαός περισσότερο για την αλαζονεία τους, την έλλειψη οράματος, τη διαχειριστική τους ανεπάρκεια και την ανικανότητά τους να προβλέψουν τις επερχόμενες κοσμογονικές αλλαγές. Ο Κ. Καραμανλής, παρά την αδιαμφισβήτητη εντιμότητά του, την πατριωτική του στάση και το πολιτικό του αισθητήριο, προτίμησε να περιβληθεί, είτε από τα απομεινάρια της κεντροδεξιάς οικογενειοκρατίας, είτε από νέους, φιλόδοξους, αλλά χαμηλού πολιτικού και πνευματικού βεληνεκούς συνεργάτες, πού τελικά ήταν αυτοί πού τον εξέθεσαν πολλάκις.
Εδώ ίσως να κρύβεται η βασική αιτία της αδυναμίας επεξεργασίας και υλοποίησης, από την κυβέρνηση της Ν.Δ., ξεκάθαρης πολιτικής, έναντι των χρόνιων παθογενειών του Ελληνικού Κράτους, καθώς και η αμήχανη στάση της στο επερχόμενο τσουνάμι της διεθνούς κρίσης.
Ενώ ο ελληνικός λαός δείχνει τώρα να εμπιστεύεται την αξιοσύνη, τις ικανότητες, το συνθετικό πνεύμα και, κυρίως, τον χωρίς εκπτώσεις πατριωτισμό του Αντώνη Σαμαρά, έχει ενστάσεις για μεγάλο μέρος των προσώπων, πού αποτελούν την ηγετική ομάδα του κόμματός του. Αναφέρομαι ευθέως για όσους εκ των σημερινών «σκιωδών Υπουργών» και των συνηθισμένων κομματικών εγκαθέτων, κατά το πρόσφατο παρελθόν, εκμεταλλευόμενοι την εύνοια του τότε Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, ανελίχθηκαν σε ύψιστα αξιώματα, όμως συνέδεσαν την θητεία τους με παταγώδη αποτυχία.
Κάποιοι απ’ αυτούς κλήθηκαν από τον Αντώνη Σαμαρά να στελεχώσουν ένα απονευρωμένο και διαλυμένο οργανισμό, όπως ήταν η Ν.Δ. σε λειτουργικό και οργανωτικό επίπεδο, αμέσως μετά την ήττα του 2009, στην οποία βεβαίως συνετέλεσαν τα μέγιστα οι ανωτέρω αναφερόμενοι τυχοδιώκτες.
Η σημερινή παρουσία τους, όπως ακριβώς και η κυβερνητική τους θητεία πριν λίγα χρόνια, στο νέο σχήμα δομής της οργάνωσης του κόμματος κινείται μεταξύ πολιτικής αδράνειας, εξοργιστικής ανεπάρκειας και ανυπαρξίας σύγχρονου αντιπολιτευτικού έργου, μέχρι συνειδητής υπονόμευσης της καθαρής γραμμής, πού χαράζει ο Πρόεδρος του κόμματος.
Η σημερινή εποχή απαιτεί ανατροπές από τον ηγέτη της χώρας. Δεν παράγουν αποτελέσματα οι ισορροπίες και τα στρογγυλέματα. Χρειάζεται λόγος σκληρός, αλλά αληθινός, πράξεις με κόστος, αλλά δίκαιες. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει αποδείξει, από την προσωπική του διαδρομή, ότι διαθέτει όλες τις ικανότητες για να αναδειχθεί στον εθνικό ηγέτη πού χρειάζεται η χώρα. Δεν πρέπει όμως, όσοι εξέθεσαν την παράταξη στο παρελθόν να συνεχίσουν να παίζουν τον αρνητικό τους ρόλο και σήμερα, εμποδίζοντας την πορεία αναγέννησής της. Είναι η ώρα για την ανάδειξη νέων στελεχών κατ’ ευθείαν από την κοινωνία, με ένσημα έντιμης δουλειάς, με όραμα για την προοπτική του τόπου, με πάθος για την Ελλάδα, χωρίς διασυνδέσεις με αδιαφανή κεφάλαια, χωρίς συμπλέγματα κοινωνικής αναγνώρισης, χωρίς την αλαζονεία και την οίηση κάποιων μετριοτήτων του παρελθόντος.
Η ανανέωση τωνψηφοδελτίων της παράταξης επιβάλλεται να είναι ολοκληρωτική. Κάποιες προτάσεις, πού ακούγονται στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, περί δήθεν ενθάρρυνσης καθόδου στις επικείμενες εκλογές προσώπων, πού ο ελληνικός λαός καταδίκασε στις προηγούμενες εκλογές, εκτιμούμε ότι κινούνται στη σφαίρα της φαντασίας των εμπνευστών τους και θα τύχουν της κατηγορηματικής άρνησης του Προέδρου του κόμματος.
Το στοίχημα ή μάλλον η ευθύνη για τον Αντώνη Σαμαρά σήμερα, πού ο πολιτικός του λόγος έχει δικαιωθεί και η επικράτησή του στο χώρο της κεντροδεξιάς είναι ξεκάθαρη, είναι η ανάδειξη νέας ηγετικής ομάδας των αρίστων και ικανών, οδηγώντας στο πολιτικό περιθώριο τους δοκιμασμένους και ανεπάγγελτους πολιτικάντηδες του παρελθόντος ή όσους νεόκοπους θέλουν να τους μιμηθούν.
Φαντάζει εξωπραγματικό να περιβάλλεται ο οξυδερκής Αντώνης Σαμαράς, πού αντικειμενικά διαθέτει υψηλό επίπεδο αστικής παιδείας, από πρόσωπα με μοναδικό τους γνώμονα την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους επιδιώξεων.
Οι πολίτες θα εμπιστευθούν τον αρχηγό της Ν.Δ. στη διακυβέρνηση της χώρας, όταν πειστούν ότι τους μαθητευόμενους μάγους του ΠΑΣΟΚ, πού διέλυσαν τη χώρα, θα διαδεχθούν σοβαρά και ικανά πρόσωπα, πού επιβάλλεται να αναδείξει ο νέος ηγέτης και να αγκαλιάσει η κοινωνία, ώστε να μην αποτελούν επιλογές εξωθεσμικών παραγόντων της εγχώριας νομενκλατούρας.
