Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης
Άρθρο στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος
Το τελευταίο διάστημα διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις περί κόκκινων γραμμών στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Πολλοί έσπευσαν να συνταχθούν με την αφηρημένη και ανησυχητική «διαβεβαίωση» του Πρωθυπουργού ότι «κόκκινη γραμμή είναι η σωτηρία της χώρας». Ανησυχητική, καθώς αποτελεί παραδοχή ότι όλα βρίσκονται πάνω στο τραπέζι και η διαπραγμάτευση είναι προσχηματική. Αφηρημένη γιατί πρακτικά δεν απαντά στο τι συνεπάγεται και πολύ περισσότερο πώς επιτυγχάνεται...
η «σωτηρία της χώρας».Εξάλλου, τα δύο τελευταία χρόνια, ο Γιώργος Παπανδρέου επανειλημμένα δήλωνε ότι «έσωσε την Ελλάδα», κάτι που προφανώς, εκ του αποτελέσματος δεν απηχούσε την πραγματικότητα. Είναι αυτονόητο ότι η σωτηρία δε μπορεί να επιτευχθεί με τη σύνθλιψη των πολιτών, τη διάλυση των κοινωνικών δομών, την ισοπέδωση των θεσμών.
Η απαραίτητη, πραγματική και κυρίως καθοριστική κόκκινη γραμμή που πρέπει άμεσα να μπει, είναι η κόκκινη γραμμή με την ανικανότητα. Την ανικανότητα που οδήγησε σε πλήρη απραξία και αδράνεια και φέρνει τώρα νέα, πιο επαχθή οριζόντια μέτρα που αποτελούν τη χαριστική βολή για τους εργαζομένους, την κοινωνία, την πραγματική οικονομία.
Ο ιδιωτικός τομέας καλείται να πληρώσει το λογαριασμό του σπάταλου κράτους, που έθρεψαν διαχρονικά και διαδοχικά οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Αυτή είναι η αλήθεια και οι θεωρίες περί ανταγωνιστικότητας και μείωσης τιμών κάθε άλλο παρά σίγουρο είναι ότι θα επαληθευθούν. Η ανταγωνιστικότητα είναι σύνθετο αποτέλεσμα διαφορετικών παραγόντων, που επηρεάζονται συνολικά σήμερα, αρνητικά από τα δεδομένα που επικρατούν στη χώρα μας. Όσον αφορά στη μείωση των τιμών, σίγουρα δεν μπορεί να επιτευχθεί με διαδοχικές αυξήσεις στο ΦΠΑ, τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και τις φοροεισπρακτικές επιδρομές.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι τα δύο αυτά χρόνια η κυβέρνηση πορεύτηκε χωρίς πυξίδα και σχέδιο. Το συμμάζεμα του κράτους, ο εξορθολογισμός των υπηρεσιών, όπως και η εφεδρεία χωρίς αντικειμενικά κριτήρια και αξιολόγηση, είτε παρέμειναν στα λόγια, είτε μετατράπηκαν σε φιάσκο. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, κατασπαταλήθηκε το κύρος και η αξιοπιστία της χώρας, εξανεμίστηκαν οι θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε η πλειοψηφία των πολιτών και όλα αυτά στο βωμό της ανικανότητας του πολιτικού συστήματος να συγκρουστεί με το ίδιο του το δημιούργημα.
Χρειάζονται τολμηρές και ταυτόχρονα δίκαιες αποφάσεις. Οι αντιπερισπασμοί και τα μέτρα πανικού δε θα σώσουν την Ελλάδα, όπως δεν την έσωσαν μέχρι σήμερα. Η κόκκινη γραμμή με την ανικανότητα είναι η μόνη έντιμη και εθνικά συμφέρουσα επιλογή.
