Γράφει: Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Όλο το τελευταίο διάστημα προσπαθώ να δώσω μια λογική απάντηση στο ερώτημα«τι στ’ αλήθεια θέλουν να κάνουν οι Γερμανοί με την Ελλάδα».Γιατί είναι τόσο επιθετικοί απέναντί μας, ενώ είχαν (και εξακολουθούν να έχουν) την ευκαιρία να εμφανιστούν ως σωτήρες;
Είναι δύσκολο... να ερμηνεύσει κανείς τη στάση τους. Ηλίθιους, σίγουρα δεν τους λες, ούτε επιπόλαιους και προχειρολόγους. Άρα;
Έχω την αίσθηση ότι πίσω από τη βάναυση αυτή συμπεριφορά κρύβεται, η εδραιωμένη βεβαιότητά τους πως ο ελληνικός πολιτικός κόσμος είναι παντελώς ανίκανος για οποιαδήποτε ρήξη με το παρελθόν, καθώς και, μια βαθειά τιμωρητική διάθεση για όλους τους Έλληνες.
Από πέρυσι ήδη...
οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, στο συνέδριό τους, διετύπωναν την εκτίμηση ότι«οι Έλληνες πολιτικοί ούτε θέλουν ούτε μπορούν και, κατά συνέπεια, η χώρα πρέπει να περάσει σε ευρωπαϊκή επιτροπεία, ώστε να προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». Τις τελευταίες μέρες το επανέφερε δημοσίως ο Αντικαγγελάριος Ρέσλερ, για να μοιραστεί τελικά ως επίσημη θέση του Βερολίνου στο Euroworking group -όπου βρήκε αμέσως αρωγούς τους Ολλανδούς και του Φινλανδούς! Ακόμη και ο φιλέλληνας πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, δήλωσε ότι «η Γερμανία, που δίνει τα περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα, δε μπορεί να μη συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων».
Αντιληπτό; Τους δώσαμε επί δυο χρόνια όλα τα δικαιώματα. Καμιά ουσιαστική προσπάθεια συρρίκνωσης του υδροκέφαλου κράτους, καμιά αποκρατικοποίηση, πλήρης αποτυχία στη σύλληψη της φοροδιαφυγής, μηδενικό αποτέλεσμα στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
Κατάλαβαν, λοιπόν, ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα τους κοροϊδεύει, επειδή δε θέλει να συγκρουστεί με το πελατειακό κράτος που το ίδιο έχει χτίσει. Και πέρασαν στην άλλη άκρη, με την πρόταση για ορισμό Επιτρόπου –ανθύπατου.
Ταυτόχρονα, σε συνεργασία με τον Πόλ Τόμσεν του ΔΝΤ, αποφάσισαν να επιβάλουν νέα, εξαιρετικά σκληρά μέτρα για τους Έλληνες εργαζόμενους, επισημαίνοντας σε όλους τους τόνους ότι, σε διαφορετική περίπτωση, δε θα εγκρίνουν το νέο δάνειο.
Ο μειλίχιος υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, αισθάνεται ειλικρινά δυστυχής αυτές τις μέρες διότι δε μπορεί να απαντήσει στον αλαζόνα και αυθάδη υπάλληλο του ΔΝΤ, όπως του αξίζει.
Αλλά πέραν του ύφους, τι επί τοις ουσίας προτείνουν Γερμανοί και ΔΝΤ; Μια αδιέξοδη πολιτική, στην οποία επιμένουν πάσει δυνάμει.
Ισοπέδωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα, παρότι ξέρουν ότι έτσι θα γιγαντωθεί η ύφεση.
Και κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος, με την πρόταξη σχεδίου που θα εφαρμοζόταν σε Οικονομίες με βαριά βιομηχανία και μεγάλες επιχειρήσεις, και πάντως όχι σε χώρα που στηρίζεται σε ένα εκατομμύριο μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Βλέπουν ότι η συνταγή αυτή θα βάλει λουκέτο σε χιλιάδες επιχειρήσεις και θα εκτοξεύσει την ανεργία στο 25%, αλλά δε δείχνουν να νοιάζονται.
Γιατί;
H κυρία Μέρκελ θέλει να μας τιμωρήσει επειδή ζήσαμε (με δανεικά) καλύτερα απ’ τους Γερμανούς, την τελευταία δεκαετία; Έχει στο μυαλό της την εικόνα του Ζορμπά ως μέσου Έλληνα και θέλει να τιμωρήσει τον γλεντζέ που γύριζε απ’ τα μπουζούκια την ώρα που εκείνοι ξεκινούσαν για τη δουλειά τους;
Πού θα οδηγήσει όλο αυτό;
Αρχίζω και φοβάμαι ότι η Καγγελαρία μπορεί να τραβήξει στα άκρα το σχοινί μέχρι να σπάσει. Είναι αδύνατο να πιστεύει, για παράδειγμα, ότι πρόκειται να γίνει αποδεκτός από την Ελλάδα ο ορισμός Επιτρόπου, με αρμοδιότητες υπερπρωθυπουργού. Είναι ταπεινωτικός ο όρος και προδίδει βαθιά άγνοια της Ιστορίας. Ξέχασαν οι Γερμανοί πώς αντέδρασαν οι ίδιοι όταν οι νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου τους επέβαλαν εξευτελιστικούς όρους; Θέριεψε ο εθνικισμός τους και γέννησε ένα τέρας -τον Χίτλερ.
Θέλουν να στρέψουν προς τα εκεί την Ελλάδα;
Αλλά και η εμμονή στην οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων, τι αποτέλεσμα πιστεύουν ότι θα φέρει; Θα μετατρέψει τους Έλληνες σε Ινδούς; Σε φτηνά εργατικά χέρια για την Ευρώπη; Αν αυτό είναι το σχέδιο, μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ότι θα ξεσπάσει κοινωνική έκρηξη, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ήδη ο αντιγερμανισμός (όχι ο αντιευρωπαϊσμός) εξαπλώνεται στη χώρα.
Είναι αδιάφορο αυτό για την κυρία Μέρκελ;
Δεν είναι λίγοι, πλέον, εκείνοι που σκέφτονται ότι έχει αποφασίσει να οδηγήσει την Ελλάδα σε χρεοκοπία, θεωρώντας ότι ως Ευρωπαϊκή υπερδύναμη θα ελέγξει τις παρενέργειες στην Ευρωζώνη.
Αλλά τότε δεν μιλάμε για καλή ή κακή πολιτική. Αναζητάμε απλώς απάντηση στο ερώτημα αν «η αλαζονεία ή ο τυχοδιωκτισμός τυφλώνει γρηγορότερα»…
Εκτός πια κι αν έχει αποφασίσει να μας οδηγήσει σε άτακτη χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ.
Follow on twitter: @XrPanag
Είναι δύσκολο... να ερμηνεύσει κανείς τη στάση τους. Ηλίθιους, σίγουρα δεν τους λες, ούτε επιπόλαιους και προχειρολόγους. Άρα;
Έχω την αίσθηση ότι πίσω από τη βάναυση αυτή συμπεριφορά κρύβεται, η εδραιωμένη βεβαιότητά τους πως ο ελληνικός πολιτικός κόσμος είναι παντελώς ανίκανος για οποιαδήποτε ρήξη με το παρελθόν, καθώς και, μια βαθειά τιμωρητική διάθεση για όλους τους Έλληνες.
Από πέρυσι ήδη...
οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, στο συνέδριό τους, διετύπωναν την εκτίμηση ότι«οι Έλληνες πολιτικοί ούτε θέλουν ούτε μπορούν και, κατά συνέπεια, η χώρα πρέπει να περάσει σε ευρωπαϊκή επιτροπεία, ώστε να προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». Τις τελευταίες μέρες το επανέφερε δημοσίως ο Αντικαγγελάριος Ρέσλερ, για να μοιραστεί τελικά ως επίσημη θέση του Βερολίνου στο Euroworking group -όπου βρήκε αμέσως αρωγούς τους Ολλανδούς και του Φινλανδούς! Ακόμη και ο φιλέλληνας πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, δήλωσε ότι «η Γερμανία, που δίνει τα περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα, δε μπορεί να μη συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων».
Αντιληπτό; Τους δώσαμε επί δυο χρόνια όλα τα δικαιώματα. Καμιά ουσιαστική προσπάθεια συρρίκνωσης του υδροκέφαλου κράτους, καμιά αποκρατικοποίηση, πλήρης αποτυχία στη σύλληψη της φοροδιαφυγής, μηδενικό αποτέλεσμα στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
Κατάλαβαν, λοιπόν, ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα τους κοροϊδεύει, επειδή δε θέλει να συγκρουστεί με το πελατειακό κράτος που το ίδιο έχει χτίσει. Και πέρασαν στην άλλη άκρη, με την πρόταση για ορισμό Επιτρόπου –ανθύπατου.
Ταυτόχρονα, σε συνεργασία με τον Πόλ Τόμσεν του ΔΝΤ, αποφάσισαν να επιβάλουν νέα, εξαιρετικά σκληρά μέτρα για τους Έλληνες εργαζόμενους, επισημαίνοντας σε όλους τους τόνους ότι, σε διαφορετική περίπτωση, δε θα εγκρίνουν το νέο δάνειο.
Ο μειλίχιος υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, αισθάνεται ειλικρινά δυστυχής αυτές τις μέρες διότι δε μπορεί να απαντήσει στον αλαζόνα και αυθάδη υπάλληλο του ΔΝΤ, όπως του αξίζει.
Αλλά πέραν του ύφους, τι επί τοις ουσίας προτείνουν Γερμανοί και ΔΝΤ; Μια αδιέξοδη πολιτική, στην οποία επιμένουν πάσει δυνάμει.
Ισοπέδωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα, παρότι ξέρουν ότι έτσι θα γιγαντωθεί η ύφεση.
Και κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος, με την πρόταξη σχεδίου που θα εφαρμοζόταν σε Οικονομίες με βαριά βιομηχανία και μεγάλες επιχειρήσεις, και πάντως όχι σε χώρα που στηρίζεται σε ένα εκατομμύριο μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Βλέπουν ότι η συνταγή αυτή θα βάλει λουκέτο σε χιλιάδες επιχειρήσεις και θα εκτοξεύσει την ανεργία στο 25%, αλλά δε δείχνουν να νοιάζονται.
Γιατί;
H κυρία Μέρκελ θέλει να μας τιμωρήσει επειδή ζήσαμε (με δανεικά) καλύτερα απ’ τους Γερμανούς, την τελευταία δεκαετία; Έχει στο μυαλό της την εικόνα του Ζορμπά ως μέσου Έλληνα και θέλει να τιμωρήσει τον γλεντζέ που γύριζε απ’ τα μπουζούκια την ώρα που εκείνοι ξεκινούσαν για τη δουλειά τους;
Πού θα οδηγήσει όλο αυτό;
Αρχίζω και φοβάμαι ότι η Καγγελαρία μπορεί να τραβήξει στα άκρα το σχοινί μέχρι να σπάσει. Είναι αδύνατο να πιστεύει, για παράδειγμα, ότι πρόκειται να γίνει αποδεκτός από την Ελλάδα ο ορισμός Επιτρόπου, με αρμοδιότητες υπερπρωθυπουργού. Είναι ταπεινωτικός ο όρος και προδίδει βαθιά άγνοια της Ιστορίας. Ξέχασαν οι Γερμανοί πώς αντέδρασαν οι ίδιοι όταν οι νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου τους επέβαλαν εξευτελιστικούς όρους; Θέριεψε ο εθνικισμός τους και γέννησε ένα τέρας -τον Χίτλερ.
Θέλουν να στρέψουν προς τα εκεί την Ελλάδα;
Αλλά και η εμμονή στην οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων, τι αποτέλεσμα πιστεύουν ότι θα φέρει; Θα μετατρέψει τους Έλληνες σε Ινδούς; Σε φτηνά εργατικά χέρια για την Ευρώπη; Αν αυτό είναι το σχέδιο, μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ότι θα ξεσπάσει κοινωνική έκρηξη, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ήδη ο αντιγερμανισμός (όχι ο αντιευρωπαϊσμός) εξαπλώνεται στη χώρα.
Είναι αδιάφορο αυτό για την κυρία Μέρκελ;
Δεν είναι λίγοι, πλέον, εκείνοι που σκέφτονται ότι έχει αποφασίσει να οδηγήσει την Ελλάδα σε χρεοκοπία, θεωρώντας ότι ως Ευρωπαϊκή υπερδύναμη θα ελέγξει τις παρενέργειες στην Ευρωζώνη.
Αλλά τότε δεν μιλάμε για καλή ή κακή πολιτική. Αναζητάμε απλώς απάντηση στο ερώτημα αν «η αλαζονεία ή ο τυχοδιωκτισμός τυφλώνει γρηγορότερα»…
Εκτός πια κι αν έχει αποφασίσει να μας οδηγήσει σε άτακτη χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ.
Follow on twitter: @XrPanag
