Η αναστροφή της σημερινής μίζερης και απαισιόδοξης κατάστασης στη χειμαζόμενη οικονομία μας θα ξεκινήσει με την ειλικρινή ενθάρρυνση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Μερικά αποσπασματικά αλλά βασικά βήματα προς τη συγκρότηση ενός σταθερού και αναπτυξιακού οικονομικού περιβάλλοντος θα μπορούσαν να είναι τα εξής:
1. Να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα και να σταματήσουν οι διαρκείς αυξομειώσεις των φορολογικών συντελεστών και των διαφόρων συστημάτων προσδιορισμού του εισοδήματος, όπως αυτό των τεκμηρίων.Οι φορολογικοί νόμοι να έχουν ισχύ τουλάχιστον πενταετίας.
2. Να σταματήσει η επιβολή έκτακτων εισφορών (οι οποίες τείνουν να γίνουν μόνιμες) και αποτελούν άκρως αντιαναπτυξιακό μέτρο, ενσπείροντας αβεβαιότητα στην αγορά.
3. Να τροποποιηθεί ο τρόπος φορολόγησης της υπεραξίας των εισηγμένων στο ελληνικό χρηματιστήριο επιχειρήσεων. Ο νόμος, όπως είχε ψηφιστεί επί Ν.Δ. και τροποποιηθεί επί ΠΑΣΟΚ, κατάφερε τελικά να εκδιώξει ελληνικά κεφάλαια στην αλλοδαπή, την ώρα που η σωστή αξιοποίηση του παρηκμασμένου ελληνικού χρηματιστηρίου θα μπορούσε να συντελέσει στην εξεύρεση φθηνού χρήματος για τους επιχειρηματίες. Επίσης, η τυχόν κατάργησή του τώρα δεν θα δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα στα δημόσια έσοδα, δεδομένου και του κακού κλίματος στον χώρο της ελληνικής κεφαλαιαγοράς.
4. Να καταργηθεί άμεσα ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) και να απλοποιηθεί το σύστημα φορολογικών ελέγχων. Ο ΚΒΣ, ο οποίος αποτελείται από περισσότερες από 2.000 σελίδες και άλλες τόσες ερμηνευτικές εγκυκλίους, περιέχει εκατοντάδες ρυθμίσεις που μπορούν να ερμηνευθούν κατά το δοκούν και συνθέτουν ένα δαιδαλώδες "οικοδόμημα", άγνωστο για τους περισσότερους λογιστές, που σε συνδυασμό με τα τερατώδη πρόστιμα που προβλέπει, αποτελεί το ιδανικό εργαλείο παράνομου πλουτισμού για τον επίορκο εφοριακό και τον εκβιασμό της επιχείρησης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η πολιτική των κυβερνήσεων του Γ. Παπανδρέου, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα του εκβιασμού των εφοριακών (μάλλον λόγω άγνοιας), αύξησε το ποσοστό που πρέπει να καταβάλει η επιχείρηση, προκειμένου να προσφύγει στα φορολογικά δικαστήρια, από 10% σε 25% και τελικά σε 50%! Προφανώς αγνοούν ότι οι επιχειρήσεις που καταφεύγουν στα φορολογικά δικαστήρια είναι αυτές που αρνούνται να "λαδώσουν" τον επίορκο εφοριακό και να κλείσουν συμβιβαστικά τα βιβλία τους.
5. Να καθιερωθεί αντικειμενικός τρόπος προσδιορισμού του ποσού που θα καταβάλει η επιχείρηση για να κλείσει τα βιβλία της. Η σημερινή πρακτική των τακτικών, συνήθως κάθε πέντε έτη, ελέγχων ευνοεί τον εκβιασμό από τον επίορκο εφοριακό και αναγκάζει την επιχείρηση να κλείσει τα βιβλία της κλέβοντας κατ' ουσία το κράτος από κοινού με τον εκβιαστή εφοριακό. Οσες προσπάθειες έγιναν κατά καιρούς να σταματήσει αυτή η άθλια τακτική, συνήθως με την παρότρυνση από την Πολιτεία να καταδώσει ο επιχειρηματίας τον εκβιαστή εφοριακό, δεν απέδωσαν. Μόνος τρόπος να σταματήσει το φαινόμενο, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα το 50% και πλέον των φόρων, των προστίμων και των προσαυξήσεων να καταλήγει στα χέρια επίορκων εφοριακών, είναι η καθιέρωση ενός αντικειμενικού τρόπου καθορισμού του ποσού που θα πρέπει να καταβάλει η επιχείρηση προκειμένου να κλείνει τα βιβλία της, ο καθορισμός δηλαδή ενός ανώτερου ποσού φορολογικής υποχρέωσης.
Η κλονισμένη εμπιστοσύνη του Ελληνα επιχειρηματία προς το κράτος πρέπει να αντικατασταθεί με την καθιέρωση και εμπέδωση μιας νέας ειλικρινούς σχέσης. Οταν πειστεί ο ιδιώτης επενδυτής για τη σταθερότητα και τη διαφάνεια του φορολογικού συστήματος, τότε θα αρχίσει να ασκεί τον επιχειρηματικό του ρόλο όντας συνεπής στις υποχρεώσεις του.
πηγή: parapolitika.gr
1. Να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα και να σταματήσουν οι διαρκείς αυξομειώσεις των φορολογικών συντελεστών και των διαφόρων συστημάτων προσδιορισμού του εισοδήματος, όπως αυτό των τεκμηρίων.Οι φορολογικοί νόμοι να έχουν ισχύ τουλάχιστον πενταετίας.
2. Να σταματήσει η επιβολή έκτακτων εισφορών (οι οποίες τείνουν να γίνουν μόνιμες) και αποτελούν άκρως αντιαναπτυξιακό μέτρο, ενσπείροντας αβεβαιότητα στην αγορά.
3. Να τροποποιηθεί ο τρόπος φορολόγησης της υπεραξίας των εισηγμένων στο ελληνικό χρηματιστήριο επιχειρήσεων. Ο νόμος, όπως είχε ψηφιστεί επί Ν.Δ. και τροποποιηθεί επί ΠΑΣΟΚ, κατάφερε τελικά να εκδιώξει ελληνικά κεφάλαια στην αλλοδαπή, την ώρα που η σωστή αξιοποίηση του παρηκμασμένου ελληνικού χρηματιστηρίου θα μπορούσε να συντελέσει στην εξεύρεση φθηνού χρήματος για τους επιχειρηματίες. Επίσης, η τυχόν κατάργησή του τώρα δεν θα δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα στα δημόσια έσοδα, δεδομένου και του κακού κλίματος στον χώρο της ελληνικής κεφαλαιαγοράς.
4. Να καταργηθεί άμεσα ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) και να απλοποιηθεί το σύστημα φορολογικών ελέγχων. Ο ΚΒΣ, ο οποίος αποτελείται από περισσότερες από 2.000 σελίδες και άλλες τόσες ερμηνευτικές εγκυκλίους, περιέχει εκατοντάδες ρυθμίσεις που μπορούν να ερμηνευθούν κατά το δοκούν και συνθέτουν ένα δαιδαλώδες "οικοδόμημα", άγνωστο για τους περισσότερους λογιστές, που σε συνδυασμό με τα τερατώδη πρόστιμα που προβλέπει, αποτελεί το ιδανικό εργαλείο παράνομου πλουτισμού για τον επίορκο εφοριακό και τον εκβιασμό της επιχείρησης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η πολιτική των κυβερνήσεων του Γ. Παπανδρέου, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα του εκβιασμού των εφοριακών (μάλλον λόγω άγνοιας), αύξησε το ποσοστό που πρέπει να καταβάλει η επιχείρηση, προκειμένου να προσφύγει στα φορολογικά δικαστήρια, από 10% σε 25% και τελικά σε 50%! Προφανώς αγνοούν ότι οι επιχειρήσεις που καταφεύγουν στα φορολογικά δικαστήρια είναι αυτές που αρνούνται να "λαδώσουν" τον επίορκο εφοριακό και να κλείσουν συμβιβαστικά τα βιβλία τους.
5. Να καθιερωθεί αντικειμενικός τρόπος προσδιορισμού του ποσού που θα καταβάλει η επιχείρηση για να κλείσει τα βιβλία της. Η σημερινή πρακτική των τακτικών, συνήθως κάθε πέντε έτη, ελέγχων ευνοεί τον εκβιασμό από τον επίορκο εφοριακό και αναγκάζει την επιχείρηση να κλείσει τα βιβλία της κλέβοντας κατ' ουσία το κράτος από κοινού με τον εκβιαστή εφοριακό. Οσες προσπάθειες έγιναν κατά καιρούς να σταματήσει αυτή η άθλια τακτική, συνήθως με την παρότρυνση από την Πολιτεία να καταδώσει ο επιχειρηματίας τον εκβιαστή εφοριακό, δεν απέδωσαν. Μόνος τρόπος να σταματήσει το φαινόμενο, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα το 50% και πλέον των φόρων, των προστίμων και των προσαυξήσεων να καταλήγει στα χέρια επίορκων εφοριακών, είναι η καθιέρωση ενός αντικειμενικού τρόπου καθορισμού του ποσού που θα πρέπει να καταβάλει η επιχείρηση προκειμένου να κλείνει τα βιβλία της, ο καθορισμός δηλαδή ενός ανώτερου ποσού φορολογικής υποχρέωσης.
Η κλονισμένη εμπιστοσύνη του Ελληνα επιχειρηματία προς το κράτος πρέπει να αντικατασταθεί με την καθιέρωση και εμπέδωση μιας νέας ειλικρινούς σχέσης. Οταν πειστεί ο ιδιώτης επενδυτής για τη σταθερότητα και τη διαφάνεια του φορολογικού συστήματος, τότε θα αρχίσει να ασκεί τον επιχειρηματικό του ρόλο όντας συνεπής στις υποχρεώσεις του.
πηγή: parapolitika.gr
