(το άρθρο δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα ΑΞΙΑ)
Η ώρα της αλήθειας για το πολιτικό σύστημα της χώρας και για σύμπασα την ελληνική κοινωνία έχει ήδη φτάσει. Κατά τη διάρκεια του βίου αυτής της «περίεργης» κυβέρνησης Παπαδήμου θα αποσαφηνιστούν πολλά πράγματα και θα ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο, πού εσκεμμένα το παλαιό πολιτικό σύστημα με την ένοχη ανοχή μεγάλου μέρους της κοινωνίας, είχε φιλοτεχνήσει τα τελευταία χρόνια. Υπ’ αυτή την έννοια οι στιγμές πού βιώνουμε είναι ιστορικές. Το παλαιό σύστημα με όλες τις συνιστώσες του διαλύεται και εκ των πραγμάτων θα αναδειχθεί νέα ηγέτιδα τάξη στην ελληνική κοινωνία σε πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο...
Ο ειδικός σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι ουσιαστικά η προσπάθεια να πειστεί η ελληνική κοινωνία να απαντήσει κατηγορηματικά αν επιθυμεί να αναδιατάξει την οντότητα της ίδιας της Ελληνικής Πολιτείας. Αν είναι έτοιμη να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο με αυτόν των υπόλοιπων κρατών της Ευρώπης. Αν πραγματικά θέλει να βάλει οριστική ταφόπλακα στα παρωχημένα πρότυπα του παρελθόντος, πού η ίδια η κοινωνία είχε αναγάγει ως διακαή της σκοπό στο διαχρονικό της άγχος να εξευρωπαϊστεί. Αν είναι διατεθειμένη να αποδεχτεί την οριστική ανατροπή του τρόπου συγκρότησης του αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου Κράτους και να συντελέσει στη δημιουργία σύγχρονης και ευέλικτης κρατικής μηχανής, πού θα ενεργεί υποβοηθητικά στην απρόσκοπτη οικονομική και κοινωνική λειτουργία των Ελλήνων.
Η θετική απάντηση στα παραπάνω προϋποθέτει θυσίες στο επίπεδο ζωής όλων μας. Εξορθολογισμό κρατικών και ιδιωτικών δαπανών, διαφανή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, χρηστή διοίκηση, αναδιάταξη των βασικών λειτουργιών του Συντάγματός μας, αλλαγή νοοτροπίας του κάθε Έλληνα πολίτη στις συναλλαγές του με το Κράτος, με το τραπεζικό σύστημα, με τον ίδιο τον συμπολίτη του. Μπορεί αυτά να ακούγονται ενδιαφέροντα και σωστά, όμως ακολουθούνται από βίαιη πτώση του βιοτικού επιπέδου όλων των Ελλήνων, από κατάρρευση των προσδοκιών και των ονείρων, πού εξέθρεψαν οι ευσεβείς, όπως αποδεικνύονται, πόθοι γενεών Ελλήνων, σχετικά με τον «ευδαιμονικό» χαρακτήρα του ευρωπαϊκού μας μονόδρομου.
Η κοινωνία, παρά την αγανάκτησή της, την οργή της και την συνενοχή της ακόμη, περιμένει με αγωνία να ακούσει τις θέσεις των πολιτικών παρατάξεων στο δίλλημα, πού τώρα ζητάει επιτακτικά την απάντησή του: Στην κατάσταση πού μας οδήγησε η επί χρόνια λανθασμένη πολιτική των κυβερνήσεων μετά το 1981 (της κουτοπονηριάς προς τους Ευρωπαίους και της πελατειακής συναλλαγής με τους Έλληνες) και, βεβαίως, η εγκληματική διαχείριση του Γ. Παπανδρέου και της παρέας του τα τελευταία δύο χρόνια, οι ξένοι δανειστές μας απαιτούν ως τελευταία ευκαιρία διάσωσης ή την υπερψήφιση από τους Βουλευτές πού στηρίζουν την ετερόκλητη κυβέρνηση Παπαδήμου του νέου υπερμνημονίου (απόρροια της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου) ή πτώχευση και άμεση απομάκρυνση από την ευρωζώνη και ίσως και από την ίδια την Ευρώπη.
Η ευθύνη είναι πολύ βαριά για τα πρόσωπα και τις παρατάξεις πού καλούνται να απαντήσουν στο ιστορικό δίλλημα επιβίωσης της χώρας. Από την απάντηση θα κριθεί η πορεία της χώρας για τα επόμενα πολλά χρόνια και θα καθορίσει το μέλλον των μελλοντικών γενεών Ελλήνων. Ευθύνες έχει και η κοινωνία ως σύνολο και ο καθένας εξ ημών ατομικά. Η ώρα της αλήθειας είναι επώδυνη, άβολη, αφόρητη ενδεχομένως, αλλά σχετίζεται με την εθνική μας επιβίωση, επομένως περιττεύουν τα παιχνιδάκια πολιτικών, επιχειρηματιών, εκδοτών, δημοσιογράφων, συνδικαλιστών και όλων όσων επί χρόνια χρωστάνε την κοινωνική και πολιτική τους υπόσταση μόνο σ’ αυτά.
