Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Σαμαράς: Για ποιους λόγους είπα «ναι»


Σαμαράς: Για ποιους λόγους είπα «ναι»
Το αίτημά του για άμεση προσφυγή στις κάλπες μετά το PSI προκειμένου, όπως είπε, να αποφευχθεί η ακυβερνησία και να υπάρξει ομαλότητα, επανέλαβε μιλώντας χθες σε εκδήλωση της Γραμματείας Παραγωγικών Φορέων του κόμματος, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς.
Αναφέρθηκε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους η ΝΔ υπερψήφισε τη συμφωνία στην Βουλή. Μεταξύ άλλων σημείωσε...:

«Είπα ναι στη Συμφωνία γιατί παρέχει κάτι που δεν παρείχε η προηγούμενη. Άμεσο κόψιμο του χρέους. Άμεση περιστολή του χρέους. Δηλαδή, σωτηρία για τη ρευστότητα, που τόσο έχουν ανάγκη οι αγορές και αποτροπή της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.
Τους λέγαμε από εδώ που ξεκινάτε, όταν ξεκίνησε το μνημόνιο, το προβλέπετε, θα πέφτει, θα κατρακυλάει συνέχεια η χώρα. Μας λέγανε δεν είναι έτσι, οι προβλέψεις του κ. Σαμαρά, της Νέας Δημοκρατίας, είστε λάθος. Κάθε μήνα δικαιωνόμαστε. Έπεσε, έπεσε, έπεσε. Φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Δεν έπρεπε κανείς να κλωτσήσει τη χώρα μας στο γκρεμό. Έπρεπε να μπορέσει να κόψει αυτό χρέος, όπως γίνεται με το PSI, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε την αναγκαία στροφή και από εκεί και πέρα και με αυτά τα μέτρα, αλλά κυρίως και με το δικαίωμα της ανάκαμψης, να γυρίσουμε και να απομακρυνθούμε οριστικά από τον γκρεμό. Αυτή είναι η θέση μας.
Γι’ αυτό και θέλω να μετριαστούν πάση θυσία οι υφεσιακές αυτές πολιτικές του νέου προγράμματος. Αφήστε που διαπραγματεύσεις σοβαρές δεν είχαν γίνει. Υπέγραφαν ουσιαστικά εκείνο που τους έφερναν. Κάποιες φορές μάλιστα, χωρίς καν να τα διαβάσουν οι ίδιοι, όπως δικοί τους υπουργοί δημόσια το έχουν παραδεχτεί.»
Παράλληλα, αιτιολόγησε την απόφασή του να υπερψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση.
«Είπα ναι, λοιπόν, για τρεις λόγους:
-Γιατί τώρα οι συνθήκες άλλαξαν και το χρέος μας έτσι μπορεί να γίνει βιώσιμο. Γιατί το 2009 ήταν υψηλό μεν, αλλά ήταν βιώσιμο. Μπορούσαμε να βγαίνουμε στις αγορές και να δανειστούμε με τα ομόλογά μας. Τώρα πια δεν μπορούμε.
- Γιατί τώρα μας προσφέρουν μεγάλη ανακούφιση από το κούρεμα του χρέους, μας διαγράφουν 85 δισεκατομμύρια περίπου. Το 2010 δεν υπήρχε διαγραφή χρέους.
- Τώρα μπορούμε να μετριάσουμε την ύφεση. Και να ξεκινήσουμε κάποια πρώτα σκιρτήματα ανάκαμψης. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τροποποιήσεις στο μίγμα πολιτικής, ώστε να αρχίσει – επιτέλους – η ανάκαμψη. Αυτό έχουν αρχίσει πια να το καταλαβαίνουν, όλο και περισσότεροι, όχι μόνο οι ντόπιοι, αλλά κι εκτός Ελλάδας. Γι’ αυτό και στη Νέα Δημοκρατία αυτό που κάναμε ήταν σωτηρία με υπευθυνότητα που δείχνει ακριβώς ότι αυτή η Παράταξη είναι σκαρί φτιαγμένο για δύσκολες θάλασσες κι αυτή την απόφαση έπρεπε να πάρω.
Το 2010 βλέπαμε μπροστά όταν λέγαμε ΟΧΙ στη λάθος συνταγή.
-Αλλά και σήμερα βλέπουμε μπροστά, όταν λέμε ότι το κούρεμα του χρέους στις σημερινές συνθήκες μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια πορεία ανάκαμψης. Φτάνει να δώσουμε την προτεραιότητα στην Ανάκαμψη. Πράγμα που δεν έχω σταματήσει να φωνάζω και δεν παύω να επιδιώκω. Η προτεραιότητα στην Ανάκαμψη ήταν και παραμένει η κεντρική και σταθερή κατεύθυνση της δικής μου οικονομικής φιλοσοφίας και πολιτικής. Γιατί είναι και η μόνη που μπορεί να διασώσει το άλλο μεγάλο ζητούμενο, που είναι η κοινωνική συνοχή στον τόπο.
Χωρίς αυτά τα δύο – προτεραιότητα στην Ανάκαμψη και κοινωνική συνοχή -η Ελλάδα δεν μπορεί να ορθοποδήσει παρά τις όποιες θυσίες.Και αν δώσουμε προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, αν διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή, τότε οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, δεν θα πάνε χαμένες.
Και ένα τελευταίο σημείο: Άμεση προσφυγή στις κάλπες. Εκλογές, για να υπάρξει ομαλότητα στον τόπο. Οι εκλογές λειτουργούν απελευθερωτικά και καταπραϋντικά. Απελευθερωτικά για το λαό και τους ανθρώπους. Μετά το PSI θα γίνουν άμεσα εκλογές σε κλίμα ομαλότητας και για να αποκατασταθεί πλήρως το δικαίωμα της ελπίδας στον Ελληνικό λαό. Διαφορετικά θα πάμε σε ακυβερνησία.
Προϋπόθεση για να αρχίσουμε και πάλι να ελπίζουμε, είναι να υπάρξει μια κυβέρνηση με νωπή και ισχυρή με λαϊκή εντολή δυνατή, με λαϊκή δηλαδή νομιμοποίηση, δημοκρατική νομιμοποίηση.
Τρία πράγματα λοιπόν: Ανάκαμψη – Κοινωνική Συνοχή – και άμεσες εκλογές!
Αυτό το λέω παντού, το λέω και στους δανειστές μας.»