Οι αντιδράσεις αυτές πρέπει να ληφθούν σοβαρά και φυσικά να μη χαρακτηριστούν ως ακραίες και μειοψηφικές.
Οι μεγαλύτεροι μαθητές, που σε λίγο θα πρέπει να αποφασίσουν για το μέλλον τους, ζουν στο πετσί τους το οικονομικό πρόβλημα των οικογενειών τους και βρίσκονται μπροστά στο φάσμα να μην μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τις σπουδές τους.
Να μην ξαναγίνει το λάθος να υποτιμήσουμε τις αντιδράσεις τους - ανησυχίες τους τον τρόπο που διαμαρτύρονται, όπως έγινε το 2008, μετά την δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Όλοι οι νέοι ήταν στους δρόμους, είχαν καταφέρει να ξεσηκώσουν και νέους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα στρουθοκαμηλίζαμε!
Αυτήν την φορά ας δείξουμε την απαιτούμενη προσοχή.
